Echinocactus conothelos Regel & Klein, Ind. Sem. Hort. Petrop. 48 (1860).
Caule ovato v. subcylindrico, cinereo-viridi; costis
ad basin in tuberculos conoideo-pyramidatos subpolyedros
spiraliter dispositos partitis; areolis in apice, oblique
truncato tuberculorum sessilibus, junioribus albo-tomentosis, mox glabris, rotundatis et junioribus sursum in sulcum lanatum productis; aculeis radialibus
albidis, subsetosis, 14—16, regulariter patenti-recurvis, deinde ad tuberculos adpressis; aculeis centralibus 2—4, erecto recurvo-patentibus, quam laterales validioribus et longioribus.
Karwinsky prope Tanquecillos et Jaumave in regno mexicano
legit.
Speciminina nostra usque 4 ½ poll. alta et 3 poll.
in diametro. Tuberculi subcompressi et basi paullo
producti, 6—10 lin. longi, basi 6 lineas lati. Aculei
radiales 4—5 lineas longi, aculei centrales cinerei
et apice obscuri, obscure annulati, superior usque
7 lineas, laterales usque 13 lineas et inferior usque
17 lineas longus.
